زمین خانه ماست

زمین، خانه من است. نه! زمین، تنها خانه من است. نه! زمین، تنها خانه ماست. در آن زاده می شویم و در آن می میریم.

ای زمینیان! بشنوید صدای زمین را. صدای زمین، صدای وجدان ماست که نسل های آینده آن را از حلقوم انسان های پاک، فریاد می زنند. ای انسان ها! زمین بستر شماست. زمین پناهگاه شماست. زمین با همه نعمت های پیدا و ناپیدایش، برای شماست. در زمین پاک، پاک زیست کنید. خدا پاکیزگان را دوست دارد.

اینک، دستان ناپاک، ناسپاسانه بر زمین زخم می زنند. ای دستان پاک، که زخم زمین را بر سینه دارید، مرهم شما نجات زمین است.

زمین، امانت خداست. آن را سبز بداریم؛ همان گونه که بود؛ آن را پاک بداریم، همان گونه که بود.